
ఎంత సుందరమైనదీ బాల్యం
నా కిది ఎంతో అమృత తుల్యం.
ఎంత మధురమైనదీ జీవితం
కలతలు,కష్టాలు తెలియని తనం.
ఏ కట్టుబాట్లు లేని నేను
కొండల్లో తిరుగుతాను
కోనల్లో పలుకుతాను
వర్షంలో తడుస్తాను
వడగళ్ళను యేరుతాను
కోయిల గానాన్ని వింటాను
సెలయేట్లో తానమాడతాను
సాయంత్రం చెరువులో మునిగిపోతున్న
సూర్యుణ్ణి చూస్తూ అలాగే నిలుచుంటాను.
ఏభయాలూ లేని నేను
పాడుకొనేది పచ్చని వరిపొలాల్లో
ఆడుకొనేది అనుభూతుల వలయాల్లో
ఆడిపాడి, అలసి సొలసి
నిద్రించేది అమ్మ ఒడిలో.
0 వ్యాఖ్యలు:
Post a Comment